A wonderful, magical soul journey…
to Stonehenge, Glastonbury, Avebury…
as part of the program Unveiling The Goddess Within.

Wat had augustus nog meer voor mij in petto 🙂

Sinds ik dit programma volg, merk ik nog veel meer het belang van mezelf, mijn space, energetisch te clearen, want er zijn beings die het helemaal niet zo leuk vinden wat wij met Unveiling the Goddess Within doen en deze proberen er vaak ook een stokje voor te steken door je uit balans te brengen, je disconnected te laten voelen,… Daardoor kwamen vóór ik vertrok op deze reis ook al de nodige uitdagingen op mijn pad.

Nog steeds ben ik aan het nagenieten van deze bijzondere reis.
Hoe beschrijf je iets waar geen woorden voor zijn,
waarbij het lijkt alsof elk woord net een ontkrachting is van de ervaring…

Er is zo véél gebeurd…
Heftig en intense pijn, verdriet, loslaten, huilen,
hoesten, bijna overgeven, doorbreken,
maar ook liefde, licht, herkenning, ontroering,
lachen, zingen, springen, genieten, voelen, zijn,…
en die onvergetelijke gezellige avond
van het spotten van de meteorenzwerm (Perseïden).

Samen met 12 Goddesses,
onze chakra’s openen
op bijzondere krachtplekken.
En dat niet alleen,
want deze reis ging naast persoonlijke processen
ook om een gezamenlijke missie,
werd al snel duidelijk,
iets wat we samen al lang hadden afgesproken,
want het voelde zo als vanzelfsprekend,
het samenzijn,
het thuis voelen bij elkaar,
voelen hoe dit alles zo klopt.
De grootsheid van onze gezamelijke missie heeft me diep geraakt
healing beautiful Avalon, the womb of the Goddess,
clearing the darkness into light and love again.

Deze reis ging zoveel dieper dan ik me ooit had kunnen voorstellen.
Het heeft me ondermeer terug zoveel meer vertrouwen gegeven
rond mijn (aan)voelen van energie(ën).

It was quite a journey,
one of those I will always remember,
because of all the magic…

Ook is een hele nieuwe laag van mezelf zichtbaar geworden,
een enorme verdieping in mijn contact met de natuur.
Daarvoor neem ik je even terug mee naar dat magische moment.

De plek van de 5de chakra, de keelchakra
daar zit ik dan op deze hill
met fantastisch uitzicht op de prachtige omgeving…
Plots voel ik de behoefte om recht te staan
om ergens intuïtief op de rand van de hill te gaan staan…
En ik voel diep vanbinnen een enorme drang opborrelen,
een drang die ik weleens vaker gevoeld heb,
maar nu zo sterk opborrelt,
dat ik het niet langer kan en wil tegenhouden…
Ik voel dat ik wil bewegen en automatisch begin ik te wiegen
op het ritme van de wind voelt het
waarbij ook m’n handen de lucht ingaan,
alsof ze dansen met en op de wind
ritmische, sierlijke en vloeiende bewegingen
en wat ik op dat moment voel, is onbeschrijfelijk…

Ik voel me helemaal tot in mijn allerdiepste Zijn verbonden
in contact staand met alle bomen, dieren, de natuur
die vanop de hill overal om me heen te zien is
tot helemaal aan de horizon en nog veel verder,
alsof ik één van hen ben…

Wowwww… wat is dit…,
het raakt me zo diep,
tranen van ontroering stromen over m’n wangen,
want dit voelt zo herkenbaar.
Het is alsof ik via m’n handen iets/informatie ontvang,
maar ook stuur, geef, als het ware communiceer,
alsof het door mij gaat.
Ik voel zo’n enorme energie in m’n handen, zoveel power
alsof ik de natuur leid, maar ook van de natuur ontvang,

Zoals een Goddess me nadien zei:
” het was alsof je de natuur aan het dirigeren was
en je net de dirigent van de natuurwezens was,
mooie symfonie maakte je.”

Een andere Goddess zei me:
“het was alsof je licht stuurde,
prachtig om te zien”.

En ja dat voelde ook echt allemaal zo.
Zo’n intens, bijzonder moment was dat…,
ik voelde me zo krachtig
en tegelijk zo diep geraakt door wat er
met mij gebeurde, wat ik waarnam,
hoeveel kracht ik voelde in m’n handen
hoe diep verbonden ik me voelde met de natuur.

En hier nadien een foto van te zien krijgen… kippenvel :-).

Magical moment - Tineke Vanheule

 

Op die hill zag ik ook 2x een zwaluw vlak boven mij vliegen.
Toen ik thuiskwam heb ik de betekenis onmiddellijk opgezocht ;-).
De Zwaluw staat voor:
“… de geboorte van iets nieuws, een stap verder in jouw evolutie, transformatie naar weer een hoger niveau, een loslaten van een oude fase, een durven doorgaan naar verdere horizonten, zonder overhaast te werk te gaan…
Het laten groeien binnenin je wezen, het laten rijpen, wassen en toenemen tot het juiste moment om het goud naar buiten te laten komen. Het goud heeft tijd nodig gehad om goud te worden, jij hebt een zeker tijdspanne nodig om jezelf te laten rijpen en groeien tot je gouden stadium daar “is”. Weet dat het rijpt, dat het komt, dat het voor je ligt, dat je innerlijke schatten en talenten aan het rijpen zijn om tenslotte het ontstaan te geven aan het heerlijke hoogste gouden licht dat als in een rotstoren zijn geluk beschrijft over de aarde…” [Bron: Als de Dieren spreken konden… – Christiane Beerlandt]

Prachtig en zoooo toepasselijk,
oh heerlijk toch, zaaaaalig :-).

Wat een fantastische ontdekkingen
gebeurden er tijdens dat magische moment,
die allemaal voelden als thuiskomen,
this is me,
I am me,
I am free,
I am pure,
I am love,
I am light,
I am nature,
I am a Nature Healer…

Want sindsdien krijg ik ook steeds het woordje “Nature Healer” door. Iets wat zich nu ook verder mag integreren, in mezelf, in m’n bedrijf, in welke vorm en hoe dat laat ik verder ontstaan (zoals de zwaluw mij vertelde ;-)), terwijl dit deel in mezelf zich steeds meer mag openbaren, want dit is pas het begin van iets nog veel grootser zo voelt het.

Sinds ik terug ben, blijft het echt wennen, ik mis Engeland, het samenzijn dat zo vertrouwd voelde enorm. De uitdagingen komen om mezelf de nodige ruimte te blijven geven om alles een plek te geven, te laten bezinken, verder te integreren, shiften,… laten ontstaan wat wil ontstaan, respect voor m’n eigen proces om van hieruit weer verder te gaan.

Wanneer ik deze laatste alinea hier schrijf, is het ondertussen bijna twee weken dat ik terug ben van deze reis en voel ik wat een deugd het me doet dat ik deze voorbije weken ook echt tijd genomen heb om te bekomen van de reis, zoveel mogelijk offline, geen afleiding, naar binnen keren, bij mezelf blijven, m’n eigen integratieproces respecteren, want hoewel het integreren en processen wel nog even blijft doorgaan, voel ik dat door mezelf die tijd en zo te geven, me hieraan over te geven, ik veel sneller terug in m’n flow en energie kom.

Mijn hart stroomt over van liefde, licht en dankbaarheid voor deze bijzondere reis, voor wat ik allemaal heb mogen ervaren.

Lots of love & light
Tineke 

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren