Zaterdagmorgen,
ik zit buiten op ons terras rustig te genieten
van een lekkere tas koffie.
Als ik plots een merel door de haag van onze buren
in onze tuin zie springen,
een paar seconden later zie ik er nog één
en daarna nog twee….
en dan besef ik ooooooo het zijn weer mereljongen
die voor het eerst uit hun nest komen.

Samen staan ze daar in het gras vol enthousiasme tegen
elkaar te kwetteren, te springen,
haha zo prachtig om te zien
hoe opwindend ze hun eerste avontuur vinden,
want ze zijn door het dolle heen.

Ik voel hoe diep vanuit m’n hart,
ik zo geraakt en ontroerd wordt,
de tranen wellen op in m’n ogen van blijdschap en dankbaarheid
om getuige te mogen zijn van dit wondermooie gebeuren.

Ook mama merel is erbij en dan is het zo
mooi om te zien hoe ze met haar 3 jongen communiceert,
hoe zij dan opeens wegvliegt naar een ander plekje
en die typische geluidjes blijft maken,
zodat de jongen haar kunnen horen en zo ook vinden.

En dan opeens zie ik een poes
doorheen de haag van de buren verschijnen,
ik voel hoe m’n hele lichaam in alarm gaat,
want de mereljongen zelf hebben het nog niet gezien
en ook hun ouders hebben het nog niet in de gaten.

Ik voel hoe ik in een tweestrijd verkeer,
want ja natuurlijk wil ik die beestjes heel graag waarschuwen
voor dit dreigende gevaar,
maar anderzijds weet ik ook dit is nu éénmaal de natuur, the circle of life
en merels zijn zelf heel goed in het aanvoelen van gevaar….

Toch kan ik het niet laten
om even naar die poes te roepen
zodat ze schrikt van me
en op haar stappen terugkeert…

Oefff… dit gevaar is voor even geweken,
ik heb gedaan wat ik voelde dat ik op dat moment wilde doen
en deze mereljongen staan uiteraard nog vele “gevaren/uitdagingen” te wachten.

Ik zie hoe de jongen hierdoor ook zijn opgeschrikt en gealarmeerd
één ervan vliegt in onze kerstboom in de tuin,
prachtig om te zien hoe hij zich daar schuilhoudt
en die typische mereljonggeluidjes blijft maken.

Zalig om dat bekje te zien opengaan
en te horen hoe hij vanuit z’n onderkomen blijft
communiceren met de rest en zich
ook heel bewust is van mijn aanwezigheid.

Ondertussen ben ik uit m’n stille genietpositie gekomen
om m’n Canon even te nemen en in te zoomen op deze kanjer.

Elke keer weer ben ik er zo door gefascineerd
wanneer ik dit zie ?.

En vanmorgen zag ik de 3 jongen
terug samen vrolijk rond springen in onze tuin,
op het ritme van hun gekwetter.

Geniet van deze dag  ,
liefs
Tineke