Het is één van de grootste mindfucks ever,
nl. dat je jezelf wijsmaakt dat je het verkeerd doet, niet goed doet,…

Wat als je de shift zou maken naar het vertrouwen,
het weten dat je het eigenlijk gewoon altijd goed doet
en je dus niets fout kunt doen?

Hoe voelt dat?
Wat doet dit met jou?
Wat houdt jou tegen om deze shift te maken?
Is jezelf op je kop geven makkelijker, veiliger, misschien wel comfortabelder, je bent het immers zo gewend, dan in het vertrouwen zakken dat je het altijd goed doet?

Kun je het verschil voelen tussen het ene en het andere?
Qua lichtheid kan dit wel tellen,
alsof je plots als door een blikseminslag beseft,
ja natuurlijk kan ik niets verkeerds doen
en er zo letterlijk een enorme last van je schouders valt
waarbij je onmiddelijk een enorme innerlijke rust in jezelf ervaart.

Op zo’n moment ervaar je die pure verbinding met wie je werkelijk bent,
want die weet dit al allemaal,
alleen heb je jezelf vanuit veiligheid het andere aangeleerd,
het is één van die talrijke beschermlagen
die je hebt gelegd over jouw ware zelf.

Fouten maken bestaat niet,
wanneer iets, een keuze,…
niet uitpakt, lukt of loopt zoals je wilt,
dan heeft dit jou net een heleboel verrijkende informatie,
inzichten die je anders nooit zou hebben gehad.
En net daarin zit enorme groei.

Je kunt niet achterlopen,
wanneer het jou bv. nog niet lukt iets te veranderen,
dan is dit omdat het jou nu nog meer dient die shift niet te maken dan wel
en dit duurt zolang jij nodig hebt.
Jezelf forceren werkt nl. niet,
net omdat dit indruist tegen je natuur.
Weet dat vóór je incarneerde hier op Aarde,
jij jouw (ziels)plan heel goed hebt uitgekiend,
zodat jij precies door allerlei ervaringen,…
de nodige data zou gaan verzamelen,
op jouw reis naar steeds meer leven vanuit wie je werkelijk bent.

Wanneer je terugkijkt,
kun je altijd de dots connecten.

Dit maakt deel uit van mijn waarheid,
net vanuit eigen ervaringen,
want trust me die andere kant
als in het nooit goed doen,…
ken ik maar al te goed.

Het besef is een eerste grote stapsteen naar verandering,
de volgende stapstenen zijn
jezelf innerlijk bevrijden en helen
van alles wat gekoppeld is
aan deze stevige beschermingslaag:
jouw gekwetste stukken,
de belemmerende overtuigingen, gedachten, patronen,…

Mezelf vanuit zelfliefde hierin steeds dieper helen,
heeft al voor zo’n huge innerlijke bevrijding gezorgd
en het blijft een work-in-progress,
net omdat je al die tijd gewend geweest bent om die ene snelweg te nemen,
vraagt het dus ook tijd, doorzetting, geduld,…
om een andere snelweg aan te leggen en te nemen,
iets met vallen, opstaan en weer verder gaan,
stap voor stap,
naar steeds meer vrij,
steeds meer jij…

Want lieve Jij,
nog even deze mooie reminder voor jou:
je doet het gewoon altijd goed,
fouten maken bestaat niet.

💖