Frustratie met onderliggende woede,
ik duwde het al enkele dagen weg,
had geen zin om het de ruimte te geven,
ik was er echt even klaar mee.
Met als gevolg nog een portie weerstand erbij,
hell yeah…, ideale combi voor een pruttelend potje
waarvan het kookpunt vroeg of laat bereikt zou worden
en de uitbarsting naar buiten moest…
 
Vandaag was daar dat moment voelde ik,
het moment dat ik het de ruimte wilde geven, kon geven,
ik kon er gewoon niet meer omheen…
 
Ik trok de natuur in,
maakte eerst contact met enkele bomen,
wandelde verder
en toen liet ik het toe en kwam het eruit.
Ik smeet alle frustratie en woede eruit,
liet die gekwetste stukken in mij helemaal hun gang gaan,
ik heb wat afgevloekt, geschreeuwd,…
 
Wat deed dat zo’n deugd… 😃😄
 
Waar ik eerst nog in weerstand en soort van kribbigheid zat,
voelde ik steeds meer opluchting komen,
het werd lichter,
onder de frustratie en woede
lag ook nog een laag verdriet,
tranen vloeiden, kregen alle ruimte
en ik voelde het in mezelf opklaren.
De zon in mijn hart voelde ik geleidelijk aan weer schijnen.
 
Net doordat ik mijn emoties
verbonden aan gekwetste delen in mezelf
de ruimte gaf, ze omarmde en heelde
kon ik terug de shift maken naar
die zachtheid in mezelf,
voelde ik mijn hart terug openen.
 
Wat vind ik de natuur hierin toch zo’n enorme helende krachtbron
en de dieren die ondertussen op m’n pad kwamen,
wat een mooie cadeautjes hadden ze voor me
in de vorm van elk hun eigen boodschap.
En geloof me die boodschappen
zag ik eerst even helemaal niet als cadeautjes,
ik had zoiets van ja daaaag.
Dat was uiteraard vóór mijn “uitbarsting”,
nadien kon ik hun woorden terug ontvangen en toelaten.
 
En dit is exact waar we te pas en te onpas
mee te maken hebben in ons leven,
emoties hele fijne,
maar vaak ook minder fijne
en kan je deze laatste ook de nodige ruimte geven?
En dan ook nog eens op het moment
dat goed voelt voor jou,
want ook dat is belangrijk,
anders ga je jezelf forceren (ook wel gekend als “moeten”)
doordat je het gaat doen vanuit wilskracht
en dat is niet de bedoeling,
want dat werkt niet.
 
Of blijf je die minder leuke emoties onderdrukken
met als gevolg dat het steeds zwaarder en moeilijker wordt
en je als het ware in je eigen web van emoties verstrikt raakt
en je hierdoor steeds meer in je hoofd belandt
en steeds verder van je hart verwijderd raakt?
 
Die shift van hoofd terug naar hart.
Die shift van hardheid terug naar zachtheid.
Die shift van hart op slot naar terug open,…
 
Het vraagt telkens opnieuw moed,
heeeel veeeel moed.
Pas dan ontstaat ook terug
die ruimte om te kunnen ontvangen.
 
Waar ik vroeger begeleiding nodig had
bij het kunnen maken van dit soort shifts,
heb ik dit nu zo goed als niet meer nodig.
 
Want als je vast zit, vastloopt,
er echt niet meer uit raakt,
uit je hoofd,
dan kan begeleiding
terug zorgen voor die opening,
die eerste lichtstraal
die weer binnen valt in je hart,
waardoor je jouw hart steeds meer zal voelen stralen
zodat ook jij jouw mooiste leven van daaruit kan creëren.
 
En hoe ik mensen hierbij begeleid,
dat is in samenwerking met de natuur.
Net omdat ik zelf telkens weer ervaar
wat een helende krachtbron de natuur is
en vanuit dat diepe verlangen veel meer mensen
dit te laten ervaren, hen hier terug bewust van te maken.
 
Voel jij dat jij ook graag
die helende en pure kracht
van de natuur wil ervaren
om uit je hoofd
terug in je hart te stappen,
of voel je nood hieraan,
dan kun je hiervan proeven
tijdens mijn workshop “Magical Nature Journey”
 
Er zijn nog plekken voor elke datum dat ik deze geef:
✨ komende donderdag 13 juni,
✨ volgende week donderdag 20 juni
✨ ofwel donderdag 4 juli.
 
 
💖