Vorige week woensdag 14 augustus deelde ik op m’n persoonlijke Facebook-account een post rond het 14-jaar samen zijn met m’n vriend.
Eigenlijk ben ik niet zo van het delen rond mijn “privé-leven”, alles online gooien,… al zeker niet “openbaar” (je begrijpt vast wel wat ik bedoel), want ik deelde het op m’n Facebook ook maar enkel onder vrienden.
Ik voel echter dat het belangrijk is dat wat ik toen schreef, deze woorden dat ik deze ook hier met jou deel, ze de wereld instuur zodat ze nog véél meer harten kunnen raken, omdat er een grote helende kracht vanuit gaat, zodat jij je hierdoor misschien gaat herinneren: wat er allemaal mogelijk is en dat het ook echt anders kan in een relatie…
Met onderstaand schrijven wil ik je hierin als het ware een soort van inkijkje geven…
Het is zoals je zult merken gericht aan m’n vriend 😉.
14 jaar geleden
Beach party Roeselare,
ik zie het nog voor me,
ik was die keer eens niet
in het zwembad beland,
en “gelukkig” maar… 😜
Rond 5h ‘s morgens
bracht ik jou thuis
en de rest is “history”.
Vandaag op 14/08/2019,
reizen we al 14 jaar samen,
een avontuur dat is het sowieso,
maar wat voor één…
Zo véél mooie, bijzondere momenten,
té veel om op te noemen,
allemaal momenten om te koesteren.
Van hilarische lachbuien & zotte streken
tot het verwerken en helen van onze eigen pijnen,
tot pure verwondering, vreugde & enthousiasme
bij het zien van een vogel, vlinder,…
die we wel of niet kennen in onze tuin of tijdens het wandelen
of wanneer die eerste tomaat, meloen rijp is,…
in die prachtige biologische moestuin die jij gecreëerd hebt.
Van discussies
tot diepgaande gesprekken,
urenlang aan de keukentafel.
Van allerlei leuks samen doen
tot elkaar vrij laten, steunen en de ruimte geven
om elk te doen wat ons hart ons ingeeft.
We kunnen alles delen met elkaar, onszelf zijn,
voelen elkaar feilloos aan,
weten onmiddellijk wanneer er iets is,
één blik vertelt meer dan duizend woorden.
We geven elkaar de ruimte
voor het lopen van elk onze eigen unieke weg.
Daarnaast was het wat betreft onze weg samen algauw duidelijk
dat dit niet zou zijn à la “trouwen-huisje-tuintje-boompje-kindje,…”,
ook al bracht dit de nodige twijfels & onzekerheden met zich mee,
want “anders-zijn”, out-of-the-box, het is een uitdaging,
het vraagt moed, telkens weer opnieuw.
Net dat geeft zo’n verrijking aan onze relatie.
Je zegt mij weleens:
“Met jou is het altijd spannend, een avontuur.”,
want ik weet je telkens weer uit te dagen,
je horizonten te verruimen,
om net weer naar een next-level te groeien,
maar dat is (stiekem) net wat jij zo fijn vindt.
Lieve kep,
ik zie jou,
ik voel jou,
ik hou van wie je bent.
Al 14 jaar,
eigenlijk al langer 😉
Proficiat lievetje
❤️🙏🏻🎉😘
Ik ben benieuwd hoe dit voor jou voelt, wat dit met jou doet,…
Laat het mij gerust hieronder weten als reactie.
Zomerliefs,
Tineke
Wat je benoemd is heel herkenbaar. Wij zijn 45 jaar getrouwd . Dus wel huisje tuintje kindjes ….. We hebben vaak de zeilen moeten bijzetten. We zijn elk ons eigen bewustzijnspad gelopen. Maar langs verschillende paden ontmoeten we elkaar steeds terug in de essentiele dingen die we ervaren in dit leven hier samen. Er was strijd, pijn, geluk, vreugde het ganse gamma aan emoties maar ook diepe verbondenheid zonder woorden. Nu we beiden met pensioen zijn is er nog steeds voor elk van ons een stuk levenspad die we niet voor de ander kunnen lopen….. We moeten het zelf doen …. maar niet alleen. We worden gegidst door elkaar en door zij die ons zijn voorgegaan. Naar daar waar we naar teruggaan waar onze zielen (essenties) hun oorsprong vonden.
Mooooi lieve Crien, dankjewel voor dit delen ❤