Onlangs keerde ik van een workshop terug via de autosnelweg. Het was een stralende dag en plots kwam het bij me op om de volgende afrit die ik tegenkwam te nemen, een andere en onbekende route dan diegene die ik “altijd” neem om naar huis te rijden.
Ik reed de snelweg af en vervolgde mijn weg met behulp van mijn innerlijke gps, intuïtief sloeg ik straat na straat in.
Het is iets wat ik vroeger weleens vaker deed en waar ik telkens zo van kan genieten. De pracht en verborgen pareltjes die je onderweg ontdekt door gewoon van je bekende route af te wijken, zalig vind ik dat! Het bezorgt me steeds weer zo’n intens gevoel van vreugde, vrijheid en dankbaarheid.
Ik raad je echt aan hier een keer de tijd voor te nemen, het is zo de moeite waard. Even Me-Time op een ongepland moment.
Routine kan handig en makkelijk zijn, het is echter ook eens goed deze te doorbreken.
Welk klein avontuur heb jij al eens ondernomen waarbij je je routine hebt doorbroken?
Fijne week & tot blogs
Dag Tineke,
Wat jij beschrijft, kom ik soms als blinde voetganger toevallig tegen: dan raak ik van mijn route af, of denk dat ik er ben van afgeweken… En of het nu waar is of niet, ik vind het meestal niet zo leuk… simpelweg omdat ik dan niet meer weet hoe ik de weg terug moet vinden! (Hoewel, dat geef ik toe, de straat dan wel boeiend kan zijn: andere ondergrond, andere geluiden…) Ik ben niet goed in oriëntatie (wat trouwens weinig met blind zijn te maken heeft maar wel heel lastig is als je niet kan zien).
Wanneer of hoe ik wel eens mijn routine doorbreek? Regelmatig… bijvoorbeeld door ineens in de winter te besluiten om buiten te eten, met een dikke jas en trui… of door in de zomer eventjes ‘s nachts, voordat ik ga slapen, in mijn tuin te gaan zitten, zomaar in het gras, ineens in een opwelling… Door in een station plots te kiezen om een koffie of theetje te gaan drinken in plaats van te wachten in een saaie wachtzaal….
Kleine dingetjes, maar wel eens tof!
Hoi Inge, dat kan ik wel begrijpen dat het voor jou als blinde voetganger op zo’n moment minder leuk is. Toch mooi hoe ook al geeft het je eerst een minder leuk gevoel, je dan toch in die acceptatie & overgave gaat waardoor je begint te genieten van de andere/nieuwe weg 🙂 🙂 en volgens mij bestaat er geen toeval, dus wellicht klopt het dan dat jij net op dat ogenblik van je route afraakt. Dankjewel ook voor jouw prachtige voorbeelden van hoe jij jouw routine doorbreekt, dat is heel herkenbaar, gewoon je intuïtie volgend en eens iets anders doen dan het gekende, zo verrijkend. Het zit hem zo vaak in die kleine dingetjes hé 🙂 Warme groet, Tineke